Monthly Archives: październik 2024

Wprowadzenie relikwii bł. Rodziny Ulmów

W niedzielę 10 listopada miało miejsce uroczyste wprowadzenie relikwii bł. Rodziny Ulmów do naszej świątyni na Mszy św. o godz. 10.30. Koncelebrowanej Eucharystii przewodniczył i wygłosił kazanie pochodzący z Lubatowej, a obecnie wikariusz w Parafii Markowa ks. Sebastian Turek. Obrazy z beatyfikacji Rodziny Ulmów w formacie A3 i A4 oraz kolorowy, bogaty album – cegiełka na powstające Centrum Duchowości Rodziny Ulmów w Markowej w cenie 100 zł – są dostępne w zakrystii. Instalacja relikwii błogosławionych Wiktorii i Józefa Ulmów wraz z dziećmi to święto rodzin, stąd zaproszeni na tę Eucharystię zostali szczególnie rodzice razem ze swoimi dziećmi. KS. CELEBRANS WRAZ Z KAPŁANAMI NASZEJ PARAFII dokonał zawierzenia rodzin wstawiennictwu błogosławionych męczenników z II wojny światowej. po zakończeniu Mszy św. każdy z jej uczestników mógł oddać cześć błogosławionym Józefowi i Wiktorii wraz z ich dziećmi przez ucałowanie ich relikwii, które odtąd mają swoje relikwiarium w prawej nawie kościoła.

Nad przebiegiem całej liturgii uroczystości czuwał wikariusz ks. Paweł mobilizując pokaźny zastęp dzieci, młodzieży i dorosłych do różnych posług.

Wiadomości o Rodzinie Ulmów tutaj   także tutaj
Pieśni o błogosławionej Rodzinie Ulmów:
1 – pieśń beatyfikacyjna „Błogosławiona Rodzino Ulmów”
        2 – „Szczęśliwa Rodzino z Markowej” 

Relacja foto z uroczystości >>>>>>>  Zdjęcia

 

Litania do Błogosławionych Józefa i Wiktorii Ulmów
z Dziećmi, Męczenników

Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże – zmiłuj się nad nami,
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże.

Święta Maryjo – módl się za nami,
Błogosławiony Józefie,
Małżonku kochający,
Małżonku sprawiedliwy,
Ojcze troskliwy,
Ojcze wrażliwy,
Ojcze wymagający,
Stróżu poczętego życia,
Pracowity gospodarzu,
Życzliwy sąsiedzie,
Odważny obrońco prześladowanych.

Błogosławiona Wiktorio,
Małżonko wierna,
Małżonko pełna wdzięku,
Matko o pięknym sercu,
Matko dobra jak chleb,
Matko czuła,
Ozdobo domu rodzinnego,
Służebnico życia.

Błogosławiona Stanisławo,
Błogosławiona Barbaro,
Błogosławiony Władysławie,
Błogosławiony Franciszku,
Błogosławiony Antoni,
Błogosławiona Mario,

Błogosławione Dziecko pod sercem Matki rodzone w męczeństwie.

Rodzino Bogiem silna,
Rodzino zjednoczona w miłości,
Rodzino otwarta na życie,
Rodzino uczciwa,
Rodzino miłosierna,
Rodzino ofiarna,
Rodzino posłuszna Słowu,
Rodzino pomocna dla wszystkich,
Rodzino mężna aż do śmierci,
Rodzino uwieńczona chwałą,
Domu zwycięskiego Krzyża,
Ogrodzie Bogarodzicy.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – przepuść nam Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – wysłuchaj nas Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – zmiłuj się nad nami.

K: Módlcie się za nami Błogosławieni Męczennicy.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się. Boże, Ty umocniłeś miłość błogosławionych małżonków Józefa i Wiktorii wraz z ich siedmiorgiem Dzieci, męczenników, aż do oddania życia za braci. † Utwierdź rodziny w wierności Twemu słowu,* aby wsparte ich orędownictwem, ofiarną miłością wiernie głosiły Ewangelię życia. Przez Chrystusa Pana naszego. W:Amen

 

Pomoc naszym zmarłym

Pomoc duszom w czyśćcu to nasz obowiązek, ale nie zapominajmy, że działa to również w drugą stronę. Ci, którzy dzięki naszej modlitwie osiągną chwałę nieba, będą się troszczyć i wstawiać za nami, jeszcze pielgrzymami na tej ziemi, czego dowodem są liczne łaski przez nich wypraszane.

 Kartki na wypominki możemy zabrać z kościoła. Po wpisaniu imion zmarłych, kartki składamy w skarbonie przy bocznym ołtarzu.  Jako duszpasterze składamy serdeczne Bóg zapłać za każdą złożoną przy okazji wypominek ofiarę. Prosimy też o czytelne wpisanie imion i nazwisk zmarłych polecanych w wypominkach.

Listopad to miesiąc, w którym w sposób szczególny pamiętamy o zmarłych wypominając ich w modlitwach zadusznych. Wypominki to szczególna pamięć o zmarłych. Wypominki są wyrazem miłości i jedności całego Kościoła: pielgrzymującego na ziemi i tego, który przeszedł już granicę śmierci. Pisząc imiona zmarłych na kartkach wypominkowych, a następnie je odczytując wyrażamy wiarę, że ich imiona są zapisane w Bożej księdze życia.

Pomoc z czyśćca

Gdy dusze trafią do czyśćca, same nie mogą przyspieszyć procesu oczyszczenia, który skutkuje dostąpieniem chwały nieba. Dlatego potrzebują naszego wsparcia. Jednak czy możemy liczyć na wsparcie zmarłych?.

Bł. Anna Katarzyna Emmerich, niemiecka mistyczka, mówiła: ,,To, coś ktoś dla dusz czyśćcowych czyni, czy modli się za nie, czy ofiaruje cierpienie, zaraz mu to wychodzi na korzyść i wtedy one są bardzo zadowolone, szczęśliwe i wdzięczne. Kiedy za nie ofiaruję moje cierpienie, wtedy one modlą się za mnie’’. Podobnie zresztą wypowiadał się św. Ojciec Pio: ,, Musimy modlić się za dusze w czyśćcu. To niewiarygodne, co one mogą uczynić dla naszego duchowego dobra, z wdzięczności dla tych na ziemi, którzy pamiętają o modlitwie za nie’’.

Możemy przeczytać wiele świadectw o interwencji dusz czyśćcowych w sprawy osób żyjących tutaj, na ziemi. W  ten sposób wyprostowało się mnóstwo zawiłych ścieżek i wielu pojednało się mnóstwo zawiłych ścieżek i wielu pojednało się z Bogiem. Przekonajmy się, że jesteśmy jedną wspólnotą Kościoła. Doceniajmy fakt, że możemy się wzajemnie obdarowywać.

Historia wypominek

Tradycja sięga X wieku. Kościół nieustannie powierza w modlitwie zmarłych, gdyż droga do wiekuistego odpoczynku jest, dzięki Miłosierdziu Boga, zawsze otwarta. Św. Jan Paweł II w rozważaniach na „Anioł Pański” w listopadzie 2003 roku powiedział: „Modlitwa za zmarłych jest ważną powinnością, bowiem nawet jeśli odeszli w łasce i w przyjaźni z Bogiem, być może potrzebują jeszcze ostatniego oczyszczenia, by dostąpić radości nieba”. Często nie wiemy, kto potrzebuje naszego wsparcia duchowego, ale że ludzie go potrzebują, to jest oczywiste. Widzimy, że są grzechy, słabości, upadki. Dlatego nasza modlitwa za zmarłych jest niezbędna. Poszukując głębszego sensu „wypominek” należy zatrzymać się na 12 rozdziale 2 Księgi Machabejskiej.