Dzień 3 maja od wielu lat w naszej parafii Lubatowa jest dniem I Komunii św. dzieci klas III. Dzieci przystąpiły do swojej I-Komunii św. na specjalnych Mszach św.: klasa III a – godz. 12.00 klasa III b – godz. 14.00. Po tej pięknej uroczystości przez kolejne dni do piątku włącznie uczestniczą w tzw. Białym Tygodniu, kiedy to wspólnie razem 43 dzieci dziękuje Panu jezusowi za dar Ciała Chrystusa.
W dniu 29 kwietnia 2021 r. 43 uczniów klas VIII przyjęło z rąk ks. Arcybiskupa Adama Szala Sakrament Bierzmowania. Ze względów sanitarnych obostrzeń bierzmowanie odbyło się na Mszy św. o godz. 15.00 oraz 17.00. Wcześniej, o godz. 14.00 ks. Arcybiskup spotkał się z dziećmi klas III i ich rodzicami, którzy będą przeżywać w dniu 3 maja swoją I Komunię św. W ramach wizytacji kanonicznej, która odbywa się w naszej archidiecezji co 5 lat, na Mszy św. o godz. 17.00 zostało przedstawione Arcypasterzowi sprawozdanie duszpasterskie z ostatnich 5 lat, zaprezentowały się grupy parafialne, a wszystko zakończyło błogosławieństwo pasterskie dla całej wspólnoty parafialnej.
Niedziela Palmowa w Lubatowej – w skromniejszej formie i skromniejsze palmy – to wszystko w związku z obostrzeniami sanitarnymi. Niech Pan Bóg błogosławi tym, którzy zrobili te palmy, aby mimo wszystko były przypomnieniem wydarzeń z czasów wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy.
Relacja foto z dziękczynnej Eucharystii z udziałem dzieci, nauczycieli i katechetów naszej szkoły – tu
W mediach społecznościowych ruszyła już inicjatywa #ThankYouJohnPaul2. Polega ona na publikacji wpisów, zdjęć czy krótkich filmików z podziękowaniami dla św. Jana Pawła II. Wystarczy na kartce papieru napisać “DziękujęJaniePawleII”, zrobić sobie zdjęcie z napisem i opublikować – W ten sposób możemy wyrazić naszą wdzięczność papieżowi Janowi Pawłowi II za to, co wniósł i wnosi do naszego życia osobistego, rodzinnego, społecznego. Za wszystkie spotkania z nim, w których mieliśmy okazję uczestniczyć, za jego słowa, które najbardziej pamiętamy, za inspiracje, które w nas wzbudzał i wzbudza. Możemy również publikować wspomnienia z nim związane. W ten sposób opowiemy o św. Janie Pawle II także młodemu pokoleniu, które nie miało okazji poznać bliżej papieża, a jest tak bardzo obecne właśnie w mediach społecznościowych – podkreślił przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki.
Nasza Szkoła Podstawowa w Lubatowej nosi imię św. Jana Pawła II. Jest to dla dzieci i nauczycieli wielka wdzięczność za jego życie i pontyfikat. Również w naszej wiosce pozostały ślady po jego wędrówkach turystycznych wraz ze studentami przez Cergową w kierunku Bieszczad. Poniżej można przeczytać teksty, a nawet zobaczyć zdjęcia, wspominające wcześniejsze lata, nie tylko papieskiego posługiwania, ale jeszcze kapłaństwa Karola Wojtyły.
Poniżej tekst naszego parafianina Andrzeja Ceglarza o śladach pobytu w Lubatowej ks. Karola Wojtyły:
Przez naszą Gminę Iwonicz-Zdrój, w szczególności przez miejscowości: Lubatowa i Iwonicz-Zdrój, prowadzi jeden z najdłuższych w Polsce szlaków turystycznych, t.zw. „Główny Szlak Beskidzki”. Rozpoczynając wędrówkę w Ustroniu w Beskidzie Śląskim, można ją zakończyć w malowniczych Bieszczadach. Ten szlak kilkakrotnie przemierzał, znany ze swoich pasji turystycznych, ksiądz Karol Wojtyła – późniejszy Papież Jan Paweł II.
Przemierzając szlak z grupą studentów – dwukrotnie zatrzymał się na nocleg w Lubatowej.
Pierwszy raz wydarzenie miało miejsce 11/12 sierpnia 1953 roku. Wówczas proboszczem Parafii Lubatowa był ksiądz Bronisław Domino. Pobyt ks. Karola Wojtyły dokumentuje fotografia wykonana obok budynku plebanii w Lubatowej. Na fotografii w Galerii: pierwszy od lewej ks. Bronisław Domino – ówczesny proboszcz Parafii Lubatowa, drugi od lewej ks. Karol Wojtyła, oraz grupa studentów z Krakowa: Stanisław Rybicki, Maciej Królicki, Jerzy Ciesielski, Danuta Plebańczyk – Ciesielska. /Fotografia stanowi zbiory własne A. Ceglarza. Autorem fotografii jest Marian Wojtowicz. Fotografię udostępnił – pochodzący z Lubatowej – Profesor Andrzej Pikul/.
Drugi raz wydarzenie miało miejsce 18/19 lipca 1957 roku. Proboszczem był wówczas ks. Stefan Kiełbicki. Po noclegu – rankiem 19 lipca przez udaniem się w dalszą drogę – ks. Karol Wojtyła odprawił mszę świętą w Kościele Parafialnym w Lubatowej. Wydarzenie to zostało upamiętnione przez mieszkańców tablicą pamiątkową znajdującą się w Nawie Bocznej Kościoła Parafialnego w Lubatowej.wspomnienia z przeszłości. Zdjęcia w Galerii
W Galerii jedno zdjęcie (chyba domyślacie się kogo i z kim) z roku 1998 z Castel Gandolfo. Dziś te spotkania mocno odżywają w pamięci !!!
W roku 100-lecia narodzin św. Jana Pawła II (Karola Wojtyły), który w początkach swojej drogi kapłańskiej, kiedy był duszpasterzem akademickim w Krakowie, odbywał liczne wyprawy z młodzieżą w stronę naszych Bieszczad. W poniższym linku jedna z uczestniczek wyprawy pisze o spotkaniu z ks. Karolem Wojtyłą, nazywanym „wujkiem”. Zajrzyj tutaj
Na stronie internetowej stacja7.pl można również znaleźć wiele wiadomości z okazji 100 rocznicy urodzin św. Jana Pawła II – czytaj tu
W dniu 11 lipca tradycyjnie jak co roku wyruszyła z naszej parafii pielgrzymka na Puszczę do św. Jana z Dukli. Każdy z 32 pielgrzymów z modlitwą i śpiewem na ustach niósł własną intencję. Mszy św. odpustowej przewodniczył i wygłosił homilię Ks. Bp Mariusz Leszczyński. Św. Janie z Dukli módl się za nami i miej w opiece naszą parafię.
Zdjęcia z pielgrzymki są do obejrzenia w Galerii.
Uroczystość Bożego Ciała w naszej parafii przeżywaliśmy w tym roku nieco inaczej niż w poprzednich latach. Po rannej Mszy św. i wieczornej była adoracja Jezusa Eucharystycznego zakończona błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem przez całą świątynię i przed kościołem. Natomiast po sumie odbyła się uroczysta procesja do 4 ołtarzy przygotowanych dzień wcześniej przez wyznaczone grupy parafialne i wiejskie. Relacja foto tutaj
Członkowie naszego Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej wraz z kandydatami do tego Stowarzyszenia czując duchową potrzebę pielgrzymowania po długim czasie „uwięzienia” przez pandemię koronawirusa wyruszyła w dniu 2 czerwca b.r. w małej grupie do Sanktuarium Św. Andrzeja Boboli, by tam w pięknie tegorocznej wiosny na Bobolówce i w świątyni napełnić się duchem tego uroczego miejsca oddziaływania patrona Polski i Akcji Katolickiej. W Galerii relacja foto.
W tym roku kiedy nasz dostojny neogotycki kościół ma 100 lat warto zajrzeć w głąb historii i zobaczyć, jak nasi praojcowie pokonać musieli wiele trudności i braków, aby rozpocząć budowę tak okazałego gmachu i zakończyć go w roku 1920 i poświęcić na chwałę Boga i pożytek duchowy lubatowian. Dzięki naszym księżom rodakom: ks. Januszowi Podlaszczakowi i ks. Piotrowi Pernalowi zostało wydobyte na światło dzienne wiele cennych wiadomości z przeszłości naszej parafii. Pod zakładką 100-lecie poświęcenia kościoła jest zamieszczony opracowany na tej podstawie przez naszą parafiankę polonistkę Paulinę Domaradzką ciekawy artykuł o losach powstawania naszej świątyni. Można go otworzyć tutaj
Uroczyste dziękczynienie za 100 lat istnienia naszej świątyni obchodziliśmy w dniu naszego odpustu parafialnego tj. 8 maja 2020 r. Kaznodzieją przez 2 dni był ks. kan. Jan Rydzik z Boguchwały, budowniczy kościoła w Iwoniczu Zdroju, wieloletni rekolekcjonista i duszpasterz. Dziękczynienie rozpoczęło się już w przeddzień 7 maja Mszą św. o godz. 18.00, wieczorem miał miejsce Apel Jasnogórski o godz. 21.00, a po nim koncert pieśni maryjnych na instrumentach pod kierunkiem ks. Jana kaznodziei. W sam dzień odpustu było więcej Mszy św. jak zwyczajnie, aby większej rzeszy parafian umożliwić w tym czasie udział (choć ograniczony jest wymaganiami sanitarnymi) w uroczystości Św. Stanisława Biskupa, patrona naszej parafii.Ksiądz kaznodzieja ukazując męstwo wiary św. Stanisława jasko pasterza oraz umiłowanie Pana Boga, Ojczyzny i swoich „owieczek” przypomniał nam i podkreślał wielki zapał i ofiarność oraz pracowitość naszych praojców, którzy wznosili przed 100 laty swoją świątynię i przez kolejne lata ją upiększali. Do tego inspirowała ich wielka wiara chrześcijańska. Dla nas, współcześnie żyjących jest to wielka zachęta, abyśmy o tę świątynię należycie dbali, w niej się wszyscy modlili i przekazali szacunek i wdzięczność wobec swojego kościoła następnym pokoleniom.
Przez cały dzień uroczystości można było oddać cześć relikwiom naszego patrona i powierzyć mu swoje intencje modlitewne.
Na tę szczególną okazję 100-lecia poświęcenia naszego kościoła zostały poddane gruntownej renowacji naczynia liturgiczne używane podczas Mszy św. i nabożeństw. Epidemia koronawirusa w Polsce opóźniła nieco wykonanie złocenia części kielichów do sprawowania Eucharystii, a także szaty liturgiczne (ornat św. Stanisława BM oraz odnowiona złota kapa używana podczas nabożeństw maryjnych i eucharystycznych. Prace aktualnie przy nich trwają i w najbliższym czasie będą dostarczone po parafii. Zgłaszają się poszczególne rodziny i grupy z parafii jako fundatorzy poszczególnych złoconych i srebrzonych naczyń, którym serdecznie dziękujemy za te dary. Niech święty Stanisław wstawia się w ich szczególnych sprawach i uprasza łaski do codziennego trwania przy Bogu.
W związku z obchodzonym w dniu 8 maja świętem patronalnym naszej parafii warto bliżej zapoznać się z historią życia i męczeństwa św. Stanisława biskupa krakowskiego.
Stanisław urodził się w 1030 roku w Szczepanowie, niewielkiej wsi położonej w Małopolsce.
Jego rodzice mieli szlacheckie pochodzenie, dlatego też od najmłodszych lat dbali o gruntowne wykształcenie syna. Stanisław uczył się więc najpierw w domu, pod okiem prywatnych nauczycieli, później u benedyktynów w Tyńcu, aż w końcu wyjechał na studia za granicę.
Zabójstwo św. Stanisława
Źródła nie są zgodne co do miejsca, w którym studiował, jedne podają, że było to Leodium w Belgi, inne – Paryż. Pewne natomiast jest to, że skończył teologię i prawo, a po powrocie do kraju w 1060 roku przyjął święcenia kapłańskie.
Ówczesny biskup krakowski Lambert Suła mianował go kanonikiem katedry na Wawelu.
Stanisław swoją pobożnością, dobrotliwością i prostotą ducha bardzo szybko zyskał sobie wiernych, którzy chętnie przychodzili do niego po porady i prośby o wstawiennictwo u króla Bolesława Śmiałego.
Polski władca, który był człowiekiem bardzo porywczym niezwykle cenił sobie młodego kanonika, aż do tego stopnia, że po śmierci biskupa Lamberta wskazał Stanisława jako jego następcę.
W 1072 roku Stanisław przyjął sakrę biskupią.
Niewygodny biskup
Nowy biskup krakowski przyczynił się do przywrócenia w 1075 roku metropolii w Gnieźnie, czym zasłużył się nie tylko dla Kościoła, ale również dla całego kraju, uniemożliwiając metropolii magdeburskiej kontrolę nad polskimi diecezjami.
Jednak stosunki jakie panowały między królem Bolesławem Śmiałym a biskupem Stanisławem zaczęły się diametralnie zmieniać, gdyż duchowny otwarcie krytykował postępowanie władcy i oskarżał go o moralny upadek narodu.
Bowiem Bolesław Śmiały zamiast sprawować władzę nad powierzonym sobie ludem, wolał organizować wojsko i jeździć do sąsiednich krajów, by tam brać udział w zbrojnych walkach i hulankach rycerskich. A w tym czasie w kraju panoszyło się bezprawie, opuszczone żony zdradzały swoich mężów, rozpadały się małżeństwa, szerzyła się niemoralność.
Biskup Stanisław wielokrotnie wzywał króla do powrotu do kraju i przywrócenia porządku. Podczas jednej z wypraw na Ruś rycerze zaczęli potajemnie opuszczać króla, gdy ten tygodniami bawił się w najlepsze.
Kiedy Bolesław wrócił do kraju, na niewiernych rycerzy czekała okrutna kara, co wywołało ostrą krytykę ze strony biskupa Stanisława. Postawa duchownego jeszcze bardziej rozzłościła króla, który wydał na niego wyrok śmierci. Nikt jednak nie ważył się podnieść ręki na krakowskiego biskupa.
Kanonizacja męczennika
11 kwietnia 1079 roku król Bolesław Śmiały wtargnął do kościoła na Skałce i zamordował biskupa Stanisława, podczas sprawowania mszy świętej, uderzając go w głowę, a później nakazał poćwiartować jego ciało.
Wiadomość o męczeńskiej śmierci szybko rozniosła się po całej Polsce. Król musiał uciekać z kraju, prawdopodobnie zamknął się w benedyktyńskim klasztorze w Osjaku, gdzie odbywał surową pokutę. Krakowski biskup został pochowany w katedrze na Wawelu.
Proces kanonizacyjny biskupa Stanisława rozpoczął w 1229 roku biskup Iwo Odrowąż, a kontynuował go biskup Prandota. Jak na tamte czasy trwał on dosyć długo.
Powołano specjalną komisję do zbadania cudów jakie dokonały się za wstawiennictwem męczennika i prześledzenia szczegółów z jego życia.
Wielkim przeciwnikiem wyniesienia na ołtarze bp. Stanisława był kardynał Rinaldo Conti, późniejszy papież Aleksander IV – odtąd każdy proces kanonizacyjny odbywał się z udziałem tzw. „adwokata diabła”, którego zadaniem jest wyciągnięcie wszystkich niejasności i ciemnych stron życia przyszłego świętego.
Papież Jan Paweł II nazwał biskupa Stanisława patronem ładu moralnego.
MODLITWA DO ŚWIĘTEGO STANISŁAWA BISKUPA I MĘCZENNIKA
Boże, który przez świętego Stanisława
związałeś Naród polski z Kościołem Chrystusowym
zbudowanym na opoce Piotra,
przyjmij nasze modlitwy,
które Ci składamy i spraw,
abyśmy naśladując świętego patrona,
kształtowali nasze życie przez jedność wiary i braterską miłość,
a w Ojczyźnie naszej umacniali Chrystusowe Królestwo
Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.
Święty Stanisławie, módl się za nami
W wierze wątpiących utwierdzających, módl się za nami
Patronie we wszystkich potrzebach, módl się za nami
Módl się za nami Święty Stanisławie, abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
W dniach 10-11 marca 2020 r. w naszej szkole odbyły się rekolekcje wielkopostne prowadzone przez ks. Piotra wikariusza parafii p.w. Św. Mikołaja w Równem.
Rozważania rekolekcyjne oparte zostały na filmie pt. „Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa”. Jest to ekranizacja popularnej książki autorstwa C.S. Lewisa, mówiącej o walce dobra ze złem. Podczas wakacji rodzeństwo – Łucja, Zuzanna, Edmund i Piotr (Lucy, Susan, Edmund, Peter) Pevensie odkryli magiczną krainę Narnię, do której dostać się można było tylko przez drzwi zaczarowanej szafy. W Narnii, pod wpływem uroku rzuconego przez Białą Czarownicę, od 100 lat panowała nieustanna zima. Wszyscy Narnijczycy czekali na powrót lwa Aslana, który jako jedyny mógł pokonać siły zła. Podczas konferencji dzieci dowiedziały się o tym, że i do nich skierowane są słowa „proroctwa”, które odnaleźć mogą na kartach Pisma św., o tym że Bóg ich kocha, o tym że u Boga mogą odnaleźć pomoc w życiowych problemach.
Oprócz konferencji uczniowie naszej szkoły brali udział w spotkaniach w grupach, adoracji Najświętszego Sakramentu oraz Mszy św. w naszym parafialnym kościele. Ks. Piotrowi dziękujemy za wygłoszenie rekolekcji i świadectwo kapłańskiego życia.